پیدایش دوچرخه سواری در جهان

در این مقاله به بررسی نحوه پیدایش دوچرخه سواری در جهان خواهیم پرداخت.

دوچرخه سواری در جهان

همه ما در این روز ها فقط از ماشین ها استفاده می کنیم و کمتر کسی از وسایل نقلیه دیگر استفاده می کند. از زمان های قدیم تا به امروز حتی در این شرایط امروزی اما وسیله ای که بتواند فرد را تند تر به جایی که می خواهد ببرد و موجب شود خود انسان نیز تحرکی داشته باشد وسیله ای به نام دوچرخه خواهد بود . دوچرخه وسیله ای ساده، سبک و انفرادی است که هم برای رفت و آمد هم برای تفریح و ورزش می توان از آن نهایت استفاده را انجام داد. این رشته هم نوعی تفریح محسوب می گردد. هم مخصوصا برای مسافت های کوتاه باعث می شود که شما بتوانید بدون ماندن در ترافیک مسیر مد نظرتان را در بهترین زمان طی کنید و در این زمینه ماهیچه و عضلات بدنتان را نیز تقویت نمایید. از همان پیدایش تقریبی این وسیله رفته رفته، چندین نفر بنا بر جنبه تفریحی دریافتند که می توانند با این وسیله با هم به رقابت بپردازند و بدین ترتیب می توانند رفت و آمد خود را به نواحی مختلف آسان تر کنند پس به این نتیجه رسیدند که این تفریح و وسیله نقلیه را تبدیل به یک سری مسابقات (دوچرخه سواری) جذاب کنند تا از آن طریق و در صورت استقبال مردم هم کسب در آمدی برای کشور مبدا داشته باشد و این که مردم سرگرم یک تفریح سالم و این چنینی شوند که مدت ها در انتظارش بودند.

در سال ۱۶۹۰ بود که اولین دوچرخه سوار به دنیای ورزش معرفی شد. او یک فرد فرانسوی بود و سیوراک نام داشت. در سال ۱۸۱۷، در شهر کارلسروهه آلمان شخصی به نام بارون فون دریاس دوچرخه پایی کامل تری ساخت و یک زین کوچک هم بر روی آن قرار داد. دوچرخه‌های فون دریاس به زودی در چند پایتخت اروپایی به مردم معرفی شد و شخصی به نام دنیس جانسون یکی از آنها را با خود به انگلستان برد تا از روی آن بسازد و بفروشد. دنیس جانسون کلاس هایی برای آموزش فن دوچرخه‌ سواری ترتیب داد و با این کار مشتاقان بسیاری برای کالای خود به وجود آورد. به این ترتیب، کار و بار دنیس جانسون به قدری گرفت که دوچرخه‌ سواری تبدیل به یکی از تفریحات محبوب و متداول روز شد.در سال ۱۸۱۸، شخصی به نام بارون ساوربرن در فرانسه دوچرخه‌ای ساخت که دارای چرخ بسیار بزرگی در جلو و چرخ کوچکی در عقب بود. به چرخ جلو این دوچرخه عجیب، طنابی دایره‌وار (به صورت حلقه) بسته می‌شد که راننده باید آن را با دست می‌کشید تا چرخ جلو به حرکت درآید و دستگاه را به جلو ببرد. چنین کاری فقط از عهده بندبازها و دوچرخه‌ سوارهای بسیار ماهر بر می‌آمد. از روی این دستگاه عده زیادی افتادند و مجروح و مصدوم شدند.در سال ۱۸۳۴، آهنگری اسکاتلندی به نام مک میلان برای دوچرخه پنجه رکاب اختراع کرد تا دیگر احتیاجی به فشار پا بر روی زمین نباشد. مک میلان دوچرخه خود را به تدریج و طی پنج سال چنان کامل کرد که می‌ توانست تا ۲۲ کیلومتر در ساعت سرعت بگیرد. خود مک میلان نمایشهایی هم برپا می‌کرد تا به مردم ثابت کند که وسیله نقلیه او چه اندازه مطمئن و بی‌خطر است. دوچرخه مک میلان اکنون در موزه لندن نگهداری می‌شود.

در سال ۱۸۶۰ در فرانسه، کارخانه ‌داری به نام میشو به دوچرخه علاقمند شد و تصمیم گرفت تغییراتی در آن به وجود بیاورد. برای این کار،‌ میشو مهندس جوان و مبتکری به نام پی‌یر لالمنت را به استخدام کارخانه خود درآورد. لالمنت، قسمت هایی از دوچرخه را که قبلاً از جنس چوب بود، با لوله ‌های آهنی ساخت و سپس سطح خارجی چرخ های چوبی را با نوارهای لاستیکی پوشانید. بعد از آن دریافتند که این رشته را تبدیل به مسابقه کنند و در طی ماه ها تلاش خود را برای این کار انجام دادند و بالاخره اولین رقابت دوچرخه سواری در سال ۱۸۶۸ در محلی به نام هندون در انگلستان انجام شد. در سال ۱۸۷۷ اولین اتحادیه ملی دوچرخه سواران در انگلستان تأسیس شد. پایه های فـدراسیون بین المللی دوچرخه سواری در سال ۱۹۰۰ با تأسیس اتحادیه بین المللی دوچرخه سواری ریخته شد و مرکز این اتحادیه در شهر پاریس بود.

پیدایش دوچرخه سواری در ایران:

•    اولین باشگاه دوچرخه سواری در ایران در سال ۱۳۲۴ تأسیس شد
•    فدراسیون دوچرخه سواری ایران در سال ۱۳۲۵ تاسیس شد
•    اولین مسابقه قهرمانی کشور:
در سال ۱۳۲۷ در مسیر تهران – کرج و بالعکس برگزار گردید.
•    اولین سال مسابقات که به صورت تور در ایران برگزار شد:
سال ۱۳۳۸
•    اولین ورزشکار دوچرخه سوار ایرانی اعزامی به مسابقات بازی های آسیایی هند:
در سال ۱۹۵۱ و آقای جاسم زاده

انواع دوچرخه و وزن آنها

•    دوچرخه استقامت:
این دوچرخه از دوچرخه های درون پیست سنگین تر می باشد.
•    دوچرخه جاده:
این دوچرخه اصولا بین ۸ تا ۱۳ کیلوگرم وزن دارد.
•    دوچرخه سرعت:
حداقل وزن آن ۳ کیلوگرم و حداکثر آن ۶ می باشد زیرا از فیبر کربن ساخته شده است.
•    دوچرخه های مخصوص به نام سایکلو کراس:
نسبت به بقیـه کمی سنگین تر است و برای مسیر با مانع استفاده می گردد.
•    دوچرخه های استایر :
مخصوص پیســت موتـور است و وزن آن ۷ تا ۵/۷ کیلو گرم است .
•    دوچرخه مسـابـقات کوهستان:
حداقل ۱۰ و حداکثر ۱۲ کیلو وزن دارد.
•    دوچرخه مخصـوص مسـابـقـات (BMX )
•    دوچرخه الکتـروباتیـک
این دوچرخه مخصوص مسابقه الکتروباتیـک است.
•    دوچرخه مخصوص مسابقــات سایکل بال ( فوتبال با دوچرخه )
•    دوچرخه تاندوم :
این دوچرخه دو نفره است و وزن آن ۱۲تا ۱۵ کیلو گرم است .

مشخصات دوچرخه های مسابقه یا همان کورســی

•    فرمان پایین تر از زین قرار می گیرد.
•    داری وزن کمتری هستند.
•    شکل آن ها به صورتی است که دوچرخه سوار در روی وسیـله به حالت خمیــده رو به جلو قراربگیـرد دلیل؟
به این دلیل است که مقاومت هوا کمتــر شـده و سرعت بیشـــتر می گردد.
•    طوقه و تایر دوچرخه های کورسی باریک تر هستند. دلیل؟
زیرا کم ترین اصطکاک را با سطح جاده و پـیست داشته باشد و سرعت بیشتری بگیــرد .
•    در انـتخاب آلیـــاژ برای بــدنــه به استــحکــام ، همـــراه بـا ســـبـکی تـوجــه مـی گردد.

مشـــخصـات دوچــرخــه هــای مـخـصــوص پـیـــسـت

•    تــرمـز نـدارد
•    شـیـب لوله کرپــی زیاد است
•    آلیاژ فرمان بسیــار محـکم بوده و معمولاً از جنس آهن می باشد
•    ضـامن و قمقمه ندارد
•    نوع لاستیــک آن  نیز متـفاوت است .

وسایــل شخصـی مورد نیـاز برای دوچرخه سواری:

•    پیراهن و شورت دوچرخه سوار :
اصولا لباس دوچرخه سواری را از جنسی می سازند که حالت آیـرودیــنـامـیــکی را زیاد کرده و امکان افزایش عملکرد دوچرخه سوار را در سرعت بالا تأمین کند تا ایمنی او افزایش یابد.
•    دستکـــــش :
زیر آن معمولاً چرم و جیر، روی آن به وسیلــه ی نخ های ابریشــمم و به صورت توری است
•    کفش دوچرخه سواران :
جنس آن فایبر گلاس فشرده است که دیگر احتیاجی به فنر ندارد
•    کلاه :

کلاه دوچرخه سواری بر دو نوع است:

–     یک نوع حالت آیرودیـــنامیــکی داشته که جنس آن فایبــر گلاس است و مورد استفاده قرار می گیرد.
–     نوع دیگر از چرم بوده که دیگر تقریبا مورد استفاده قرار نمی گیرد.

قوانیــن در خصوص اندازه های کلی دوچرخه که توسط اتحادیه بین الملل دوچرخه سواری وضع گردیده است:

۱.    حداکثر عرض فرمان ۵۰ سانتی متر
۲.    ۷- حداکثر طول زیــن ۵/۲۷ و حداقل ۲۴ سانتی متر
۳.    حداکثر طول دوچرخه ۱۸۵ سانتی متر
۴.    قطر طوقه جلو حداقل ۵ و حداکثر ۷۰ سانتی متر
۵.    حداقل قطر طوقه عقب ۵۵ سانتی متر
۶.    فاصله میل توپ تنه تا مرکز چرخ جلو حداقل ۵۴ و حد اکثر ۶۵ سانتی متر
۷.    فاصله محور میل توپ تنه از سطح زمین حداقل ۲۴ و حداکثر ۳۰ سانتی متر

مشخصات لاستیــک مـــورد اسـتفـــــاده:

۱-    وزن لاستیـــک مسابقه مرحلـه ای جاده
–    نوع ابریــشم
–    وزن بین ۲۴۰ تا ۲۶۰ گرم
–    ضخامت آن ۲۲۳ کیلومتر
–    باد چرخ جلو ۷ و چرخ عقب ۸ اتمــسفر
۲-    وزن لاستـــیک مسابقه مرحلـه ای جاده
–    نوع پنبــه
–    وزن  ۳۵۰الی ۳۸۰ گرم
–    ضخامت ۲۵ میلی متر
–    باد چرخ جلو ۶ و چرخ عقب ۷ اتمســفر.
۳-    وزن لاستیـــک در مسابقات مختلف پیســت:
–    وزن بیــن ۱۶۰ الی ۱۸۰ گرم
–    ضخامت آن ۲۰ میلی متر
–    باد چرخ عقب ۹ اتمســـفر می باشد .

انواع مسابـقـات جاده

• مسابقــات استـقامت یک مرحله ای ، تایم تریل انفرادی ، تور سایــکل کراس
• مسابقـــات استقامت جام جهانی ۲۵۰ کیلو متر
• مسابـقــات استقامت جوانان ۱۸ سال و زیر ۱۸ سال ۱۴۰ کیلومتر

بـــر گزاری مسابقــات سرعت ( پیســت)

منظور از مسابقــات پیست رشته هایی از مسابقات دوچرخه سواری است که در اســتادیوم های مخصوص بــرگزار می شود.
این پست ها که هدف برقراری آن دیدن تماشاگران از روی سکو برای این رشته ورزشی می باشد سطحی دارد که نسبت به سطح افق ۳۳ درجه شیـــب و حداکثــر زاویه این شیــب ۴۵ درجه است.

رشته های قابل اجرا در پیست:

o    ۱۰۰۰متر سرعت انفرادی
o    ۲۰۰۰متر سرعت انفرادی
o    ۴۰۰۰ متر تعقیبــی انفرادی
o    ۴۰۰۰ متر تعقیبی تیمی
o    دور امتیازی ( پوینتــریس)
o    کایرین (پشت موتور)
o    حـــذ فــــی
o    تاندم اسپرینــت
o    مدســـین (امدادی)
o    المپیک اسپرینـــت

o    طول پیست:
۲۰۰متری ، ۲۵۰متری و ۴۰۰متری
o    ابعاد پیست:
۳۳/۳۳۳ سانتی متر

o    جنس پیست : از سه نوع چوبی ، سیمانی و آسفالت مخصوص
o    عرض پیست : حداقل ۵متر وحداکثر ۹ متر و برای مسابقات رسمی ۷ متر.

نحوه اجرای مسابقات سرعت ( پیــست)

الف ) دور امتیازی ( پوینتریس)
o    برای بزرگسالان ۴۰ کیلومتر و جوانان ۲۴ کیلومتر
o    برای بزرگسالان ۱۲۰ دور و جوانان ۷۲ دور در پیست ۳۳/۳۳۳ سانتی متری
o    در هر آخر خط به نفرات اول تا چهارم امتیازات ۵ ،۳ ،۲ و ۱ داده می شود .
o    در آخرین دور عبور از خط پایان امتیاز دوبل محاسبه می شود.
o    از هر تیم دو نفر حق شرکت دارند.
o    تعداد نفرات برای برگزاری این مسـابقه ۲۴ نفــر و در صورت ضرورت تا ۲۹ نفر هم قابل افزایش است
ب ) مسابقه ۱۰۰۰ متر سرعت انفــرادی
o    تعداد شرکت کننده یک نفر
o    به صورت انفرادی از یک طرف پیســت شروع می شود
o    در پیســـت ۳۳/۳۳۳ سانتی متر ۳ دور کامل باید طر گردد
o    در صورت بروز نقص فنی و پـنچــــری مــورد تــأییــد داوران امـــکـان اسـتـارت مجــدد وجـــود دارد. ( بعد از ۱۵ دقیقه )
ج ) رشته کایرین ( پشت موتور )
o    نوع مسابقه : سرعتی
o    ۶  یا ۸ دوچرخه سوار در این مسابقه پشت سر موتور حرکت می کنند.
o    این مسابقه ۶ دور می باشد که ۴ دور آن پشت سر موتور و ۲ دور آخر بدون حضور موتور سوار است .
o    سرعت اولیه موتور ۲۵ کیلومتر و سرعت ثانــویه ۴۵ کیلومتر در ساعت
o    در ۴ دور اول دوچرخه سواران نباید از موتور سبقت بگیرند
o    اگر تعداد نفرات بیش از ۸ نفر باشد قبل از مسابقه نهایی چندین مسابقه انجام خواهد شد .
o    کایرین در مسابقه قهرمانی آسیــا و جهــانی برگزار می شود.
د )دور حـــدفی
o    پس از هر ۲ دور یک نفر از دور مسابقه حذف
o    تعداد دورها در این مسابقه از فرمول (n- ۲) ( تعداد نفــرات ) اجرا می گردد
o    به دلیل حذف سرعت این مسابقه در حد بالایی بوده و به ۶۰ کیلو متر در ساعت هم می رسد.
o    اگر نفر پیشتاز از پشت سر به گروه برسد و بدون رعایت فاصله با آنان باشد او حذف خواهد شد.
ه ) اسپــرینت ۲۰۰۰متر
o    استارت ۲۰۰ متر با استفاده از طپــانچه است .
o    شکستــن زنجیر در حین مسابقه نقص فنی است و استارت مجدد دارد.
o    دره بندی ۲۰۰ متر به صورت زمان گیری انفرادی است .
o    در مرحله یک چهارم نهایی دوچرخه سواران دو به دو با هم مسابقه می دهند و انجام مسابقه نیز در دو نوبت است و هر بار یک نفر جلو قرار می گیرد و در صورت تساوی بار سوم نیـــز اجرا خواهد شد .
و ) ۴۰۰۰ متر تعقیـبـــی تیـــمی و انفرادی
o    این مسابقه به صورت انفرادی و یا تیــمی در دو طـرف پیســت به صورت هم زمان شروع می شود.
o    ملاک موفقیت در این مسابقه کسب زمان کمتر است و ۸ نفر یا ۸ نیم برتر به مرحله نهایی می رسند .
o    در ماده انفرادی یا تیمی ، نفر یا تیمی که بتواند فاصله را ازمیان برداشته و از پشت به حریف برسد ، مسابقه را به پایان رسانده است .
o    این مسابقه برای آماتورها و بزرگسالان ۴ کیلومتر و برای جوانان ۳ کیلو متر می باشد .
o    ۴۰۰۰  متر شامل ۱۲ دور کامل در پیست قانونی می باشد (۳۳/۳۳۳ سانتی متر ).
o    در مسابقه تعقیبی تیمــی ، زمان تا نفر سوم محاسبه خواهد شد .

تور دوچرخه سواری

از رایج تریــن و مـحبوب ترین مسابقات دوچرخه سواری در جاده ، مسابـــقه تـور اسـت که در چند مرحله انجام می شود و  از کشورهای مهم برگزار کننده تــور دوچرخه سواری در دنیــا که از جایــگاه ویژه برخوردار می باشند، می توان از کشورهای فــرانســه ، ایـتالیــا ، اسـپـانیــا و بـلژیــک نام برد که بزرگ ترین تور های دوچرخه سواری در دنیا را برگزار می کنند. این تور ها با بالاترین امکانات و تدابیر امنیتی تعبیه شده است و همه ساله طرفداران زیادی را در پی خود می بیند.

استراحـــت:

در مسابقات تور:
•    جوانان هر ۶ روز یک روز استــراحت
•    بزرگسالان برای هر ۱۰ روز یک روز استراحت

قهرمان انفرادی:

کسی است که کم ترین زمان را درکل مراحل احراز کرده باشد و پیراهن های مختلف در این رشته به قهرمانان تعلق می گیرد.
•    پیــراهن سبز
خط پایان مرحله سخت و طاقت فرســای کوهستـان را گذارنده باشد
•    پیراهن ارغــوانی
متعــلق به قهرمان هر مرحله از خط پایان می باشد.
•    پیراهن آبــی
آن دوچرخه سواری است که قهرمان مجموع امتیــازی باشد.
•    پیراهن طلایی
برای قهرمانی است که درمجموع مــراحل بهترین زمان را به دست آورد.

بررســـی مـســابـقـــــات

۱- حداکثـــر مسافت تورهای یک مرحله برای جوانان ۱۴۰ کیلومتر و برای بزرگســالان ۲۰۰کیلو متر است .
۲- حداکثـــر مسافت برای افراد ۱۸ سال الی ۲۳سال ۱۸۰کیلو متر است .
۳- اگر مسیــر مسابقــه از ۱۵۰ کیلومتر باشد می توان تعداد مـوقعیـــت های تغذیه را افزایش داد.
۴- از محل استــارت واقعی و بعد از طی مسیــری ۵۰ کیلو متر تا ۲۰ کیلو متر آخر مسابقه می توان از موقعیت تغذیه استفاده کرد.
۵- ورزشکاران باید دو شماره به پیراهن و یک  پلاک بر روی تنه دوچرخه نصب نماید.
۶- در خط پایان ، داور باید از پرچم شطرنـجی و قابل دید برای ورزشکاران استفاده نماید.
۷- کنترل فنی  دوچرخه ها قبــل از شروع مسـابقــ] الزامی است .
۸- حضور نیـــروهای پزشکی ، آمبولانس و نیــروهای انتظامی در برگزاری مسابقات الزامی است .

چگــونگـی بــــرگـــزاری تـــایــم تـــریــل انــفـرادی جـــاده

o    حداکثر مسافت تایم تریل انفرادی
برای جوانان ۳۰ کیلومتر و در مسابــقات جهانی المپیــک ۲۰ الی ۳۰ کیلومتر می باشد.
o    حداکثر مسافت تایم تریل انفرادی
برای زیر ۲۳ سال ۴۰کیلومتر و در مسابـقات جهانی المپیک ۳۰ الی ۴۰ کیلومتر می باشد .
o    حداکثر مسافت تایم تریل انفرادی
برای بالای ۲۳ سال ۸۰ کیلومتر و در مسابقات جهانی المپیک ۴۰ الی ۵۰ کیلومتر است .
o    شماره قابل نصب بر روی پیراهن دوچرخه سوار یک شماره می باشد.
o    در خط پایان کرنومتر با عبور طوقه جلوی دوچرخه زده می شود.
o    فاصله حرکت نفرات یک تا سه دقیقه متغیر
o    هدف این مسابقه کسب زمان کمتر